Een wereld zonder vibrato
Een verkenning vanuit het perspectief van een paar kijkers/luisteraars,"de Bezorgde Melomanen"
Hoe een versiering de macht heeft overgenomen in de westerse muziek. Een website die er voor pleit om het vibrato weer terug te brengen tot waar het ooit voor bedoeld was: een bewust aangebrachte, spaarzame versiering.
We zijn inmiddels ook ontdekt door de beroepsmusicus. We worden door de redactie van het blad Arco (https://estanederland.nl/over-arco/), het vakblad voor de strijkers, plaatst in de introductie en verderop een warme aanbeveling voor wie meer wil weten of het veel alom tegenwoordige vibrato. Zie ook onze BLOG.
(Kijk voor de meest recente aanpassingen, overdenkingen en het plaatsen van commentaar bij BLOG)
Het valt niet te ontkennen en er valt niet aan te ontkomen: overal golven ons de vibrato´s tegemoet. Of het nu door Edith Piaff, André Hazes, Mischa Maisky, The Voice of Holland, Mariah Carey of een klein meisje bij Britain's Got Talent wordt gebruikt, het vibrato lijkt wel onvermijdelijk. Elke toon, langer durend dan een halve seconde, moet gegarneerd worden met iets dat ooit een sober toegepaste versiering was. Mozart (zie zijn citaat hiernaast) merkte al dat het de verkeerde kant opging.
De West-Europese muziek kent in de uitvoering verschillende soorten versieringen: Tremolo´s, trillers, prallers, mordenten, dubbelslagen en ... vibrato bijvoorbeeld.
Deze laatste versiering is pas vrij laat in de muziek algemeen (continue) geworden . Waarschijnlijk aan het begin van de vorige eeuw, maar het continue vibrato overheerst op dit moment alle westerse muziek. Tegen de opvatting, dat het om een versiering gaat staat het feit dat er nauwelijks een versieringssymbool bestaat en de componist deze versiering dus vrijwel nergens voorschrijft*. Het is dus een individueel toegevoegd ingrediënt en die keuze zou om heel veel redenen muzikaal-inhoudelijke redenen ook anders gemaakt kunnen worden.
Dit weblog wil helpen bij de discussie, want zonder er over na te denken heeft een, kennelijk zo belangrijke toonvorming natuurlijk geen recht van bestaan. De ware musicus, zo mogen we verwachten, beheerst haar/zijn toon tot in alle details en is tot een muzikale verantwoording van elk toononderdeel in staat.
Zijn wij tegen vibrato? Nee, wij zijn tegen een onmuzikaal en onbewust gebruik ervan en willen ins en outs van dit verschijnsel in de overige pagina's laten zien.
Probeert u zich daarmee zélf een mening of oordeel te vormen.
We willen niets anders dan bewustmaking van een allesoverheersend verschijnsel dat zoveel mensen afkeer doet ervaren van muziek die op zich heel mooi kan zijn.
Misschien kunnen we er met elkaar duidelijkheid over verkrijgen hoe we meer bekendheid kunnen geven aan dit probleem.
Eén ding is er in elk geval al wel bereikt met al deze informatie. Er is meer over vibrato te zeggen dan dat het
1. 'natuurlijk' zou zijn of
2. dat het niet meer dan 'een kwestie van smaak' is.
Een wereld zonder vibrato, denkt u zich dat eens in...
Niet elke toon van enige lengte meteen volgegoten met aanzwellende golven, maar individueel en verantwoord in de muzikale context en vol verrassingen uitgedrukt!
Om makkelijker te kunnen navigeren door deze website is het aan te bevelen om te starten met de knop 'OVERZICHT'. In de BLOG vindt u dagelijkse of wekelijkse overwegingen.
Als wordt verwezen naar een auteur die zich uitspreekt over vibrato, dan is de desbetreffende uitgave onder de knop 'Literatuur' te vinden.
Aan de hand van verschillende invalshoeken kunt u deze merkwaardige vibrato-ontwikkeling zelf beoordelen.
Wie zijn wij?
Wij zijn geen muziekprofessionals maar (be)luisteraars en toeschouwers van muzikale uitvoeringspraktijken. Vanuit dit perspectief wordt dit onderwerp verkend. We zijn op zoek gegaan naar verschillende meningen en feiten en proberen een lijn te vinden in de verschillende lezingen van het gebruik ervan.
Wij zijn een paar (vooralsnog) anonieme kijkers en luisteraars/liefhebbers van muziek die bezorgd zijn over het feit dat gebruikers van vibrato zich geen zorgen maken over de negatieve effecten van hun veelvuldige vibrato-gebruik. Met andere woorden: dat ze vaak geen idee hebben dat er veel muziekbetrokken mensen zijn die zich ergeren aan de absolute heerschappij van het vibrato.
Door bronnen/vakliteratuur te lezen en voorbeelden en vergelijkingen te geven proberen we inzicht te krijgen in alles wat met het toepassen van vibrato samenhangt.
NIEUW
Een nieuw voorbeeld van non-vibratozang zien we in het ensemble VOCES 8:
'Ne Irascaris Domine' & 'Civitas Sancti Tui' by William Byrd
En beluister zéker dit voor beeld van VOCES 8:
https://youtu.be/o9al6HNOgSo het "Pie Jesu van Gabriel Fauré"
Vergelijk dit eens met andere uitvoeringen op YOUTUBE van het zelfde stuk.
Het resultaat van dit ensemble laat alle argumenten vervallen die pretenderen dat er voor zangers 'natuurlijke redenen' zouden bestaan om aan elke iets langere toon een toonhoogte- en sterkte-golf toe te voegen. Zie voor gebruikte argumenten het onderdeel 'Discussie'.